“`html
میدان‌های وسیع و چشم‌نواز، از رم و لندن تا گوشه و کنار جهان، جاذبه‌های بصری بی‌نظیری هستند. اما آیا میدان‌های مشهور اروپایی، از قبیل میدان سنت پیتر و ترافالگار، در زمره بزرگترین میدان‌های دنیا جای می‌گیرند؟ پاسخ منفی است. بزرگترین میدان‌های جهان، اغلب در کشورهای کمتر شناخته‌شده‌ای مانند چین، برزیل و مکزیک پنهان شده‌اند. در این گزارش، سفری خواهیم داشت به سوی پهناورترین میدان‌های جهان.
گسترده‌ترین میدان جهان: میدان شینگهای
میدان شینگهای، واقع در شهر ساحلی دالیان، استان لیائونینگ چین، با مساحت ۱.۷۶ میلیون متر مربع، عنوان بزرگترین میدان جهان را یدک می‌کشد. نام این میدان، به معنای «دریای ستارگان»، الهام گرفته از آسمان شب و به افتخار صدمین سالگرد تاسیس دالیان در سال ۱۹۹۸ انتخاب شده است. این مکان وسیع، با چشم‌اندازی بی‌نظیر از خلیج دالیان و هماهنگی مناظر طبیعی و شهری، فضایی ایده‌آل برای برگزاری رویدادهای بزرگ فرهنگی و هنری است.
میدان تایمز چین: رقیبی برای همتای نیویورکی
میدان تایمز داکینگ در استان هیلونگجیانگ چین، با مساحتی به مراتب بیشتر از میدان تایمز نیویورک (۱.۴ میلیون متر مربع)، نمونه‌ای خیره کننده از توسعه شهری در شمال شرق چین است. اگرچه نام مشترکی با میدان نمادین نیویورک دارد، اما هویتی کاملاً منحصر به فرد با طراحی مدرن و کاربری‌های متنوع دارد. این میدان در زمستان به پیست اسکیت روی یخ و در تابستان به محل برگزاری نمایشگاه‌ها و بازارهای رنگارنگ تبدیل می‌شود.
میدان مردکا جاکارتا: میراث تاریخی اندونزی
در قلب جاکارتا، اندونزی، میدان مردکا با وسعتی برابر با یک کیلومتر مربع، آثاری تاریخی را در خود جای داده است. موناس، برج باشکوه ۱۳۲ متری نماد استقلال اندونزی، نقطه کانونی این میدان است. ساختمان‌های دولتی و فضای سبز اطراف میدان، ترکیبی چشم‌نواز از تاریخ و طبیعت را به نمایش می‌گذارند. نام “مردکا” به معنای استقلال، اهمیت این میدان به‌عنوان مرکز رویدادهای ملی و میهنی را برجسته می‌کند.
میدان آفتابگردان برزیل: نماد جوانی و شکوه
میدان آفتابگردان در پالماس، پایتخت ایالت توکانتینس برزیل، با مساحت ۵۷۰ هزار متر مربع، یکی از بزرگترین میدان‌های جهان است. این میدان چهارگوش با مجسمه‌ها و فواره‌هایی چون بنای کتاب مقدس و فواره نورانی، نمایانگر هویت فرهنگی و مذهبی منطقه است. اگرچه پالماس یکی از جوان‌ترین شهرهای برزیل است، اما میدان آفتابگردان مایه افتخار و مظهر شکوه و زیبایی آن محسوب می‌شود.
پارک ریزال مانیلا: یادگاری از قهرمان ملی
پارک ریزال (یا لونتا) در مانیلا، فیلیپین، با مساحت ۵۶۶ هزار متر مربع، ارزش تاریخی بالایی دارد. این پارک، یادبودی به افتخار قهرمان ملی فیلیپین، خوزه ریزال، است و بنای یادبود وی در مرکز آن قرار دارد. لونتا شاهد رویدادهای تاریخی از جمله اعلامیه استقلال ۱۹۴۶ بوده و با باغ‌ها، فواره‌ها و مسیرهای پیاده‌روی، محیطی آرام و دلنشین را برای تفریح و آرامش فراهم می‌کند.
میدان هواچنگ گوانگژو: تلفیقی از مدرنیته و زیبایی
میدان هواچنگ یا “فلاور سیتی”، در گوانگژو چین، با مساحت ۵۶۰ هزار متر مربع، نمادی از رشد و توسعه شهری است. این میدان مدرن که در قلب منطقه فرهنگی و مالی گوانگژو واقع شده، با ساختمان‌های نمادین چون موزه و خانه اپرای گواندونگ احاطه شده است. باغ‌ها، مسیرهای پیاده‌روی و روشنایی‌های شبانه، زیبایی این میدان را دو چندان می‌کنند.
میدان تیان آنمن پکن: نمادی از تاریخ و سیاست چین
میدان تیان آنمن در پکن، با مساحت ۴۴۰ هزار متر مربع، یکی از نمادین‌ترین میدان‌های جهان است. این میدان تاریخی، محل استقرار تالار بزرگ مردم، دروازه تیان آنمن و شاهد رویدادهای مهمی از جمله تشییع جنازه مائو تسه تونگ بوده است. معماری تاریخی میدان، نمادی ماندگار از فرهنگ و سیاست چین به شمار می‌رود.
میدان ماکروپلازا مونتری: تلفیقی از مدرنیته و تاریخ
میدان ماکروپلازا در مونتری، مکزیک، با مساحت ۴۰۰ هزار متر مربع، فضایی چند منظوره است که عناصر مدرن و تاریخی را در هم آمیخته است. این میدان با وجود جنجال‌های مربوط به تخریب برخی آثار تاریخی در زمان ساخت، امروزه به مرکز فرهنگی و اجتماعی مونتری تبدیل شده و میزبان موزه‌های مهمی چون موزه هنرهای معاصر است.
میدان دروازه هند دهلی نو: یادبودی برای سربازان
میدان دروازه هند در دهلی نو، هند، با مساحت ۳۰۶ هزار متر مربع، اطراف بنای نمادین دروازه هند را فرا گرفته است. این بنا، یادبودی به افتخار سربازان هندی کشته شده در جنگ جهانی اول است. باغ‌های سرسبز، مسیرهای پیاده‌روی و شعله ابدی “Amar Jawan Jyoti”، فضایی آرام و تأمل‌برانگیز را ایجاد کرده‌اند.
میدان یادبود کوئزون: زیارتگاهی برای رئیس جمهور
میدان یادبود کوئزون در شهر کوئزون، فیلیپین، با مساحت ۲۷۱ هزار متر مربع، ترکیبی از پارک، زیارتگاه و مکان یادبود است. این میدان، مقبره رئیس جمهور مانوئل لوئیس کوئزون را در خود جای داده و با باغ‌ها، فواره‌ها و موزه‌ای که زندگی و میراث وی را به نمایش می‌گذارد، به مقصدی جذاب برای علاقه‌مندان به تاریخ فیلیپین تبدیل شده است.
“`